Mirjam van Donselaar

Mijn geest herwint controle en trekt zich los uit de andere wereld van rook en bloed. Zwetend en hijgend grijp ik duizelig en in verwarring naar de boom. Ik heb stevigheid nodig, wortels. Help me gronden. De boom lijkt even vriendelijk te kreunen maar dat kan ook mijn eigen verbeelding zijn. De heldere zon staat strak en tijdloos in de eindeloze blauwe hemel en verwarmt mijn gezicht. De boom van Daeva torent boven mijn hoofd met zijn fluorescerende bladeren. Thuis. Veilig. Ik

"De hemel staat in brand. Overal is vuur en het geluid van schreeuwende mensen, piepen van hout dat uit elkaar valt en het instorten van gebouwen. De lucht is dik van de rook, zwarte wolken pakken zich samen zodat er maar een paar meter vooruit te zien valt. Dikke rook spiraalt door de straten van de hoofdstad; een duister beest dat alles opslokt. Ik kijk om me heen en zoek. Mijn ogen schieten over de brandende rode torens, de knetterende huizen en de zon die achter de rookw